Popelend maar op kousenvoeten komen de koortsig op schrijven beluste aspirant- schrijvers het magische lokaal 23 binnen. Om de novicen te misleiden, staan er muziekinstrumenten opgesteld rondom de rechthoekige klas.
De juf is zichtbaar ontstemd over het gebrek aan voorbereiding van het decor. En de inschrijvingen, de uitschrijvingen, de ont-dubbelling en het ga-en-vermenigduldig-u.
“Breek me de mond niet open”. Maar ja, hoe houd je je daaraan als je een enthousiaste horde litterators de weg mag tonen naar het Eenhoorn-walhalla of andere heerlijke oorden met maagden en rijstpap voor zij die minstens twee maal hebben gepubliceerd.
Sofie houdt ons de wortel van het gevierde schrijverschap net buiten grijpafstand voor de neus. Eerst de zeven fasen van Aristoteles doorworstelen. Dan eindelijk het Lelijke Eendje leren begrijpen terwijl die Griekse filosoof over je schouder meeleest. Een Openbaring: het ongelukkige vogeltje breekt niet zomaar uit zijn schaal, hij creëert een motorisch moment!
Je moet van ver komen om een universum op een dinosaurus te creëren maar in ons midden is dat de gewoonste zaak ter dino. Volgende week proeven we verder van de saga met de oertitel, waarin een jongen achter een kinderlokker aanloopt, de omgekeerde dino.
Er zit ook iemand op de schoolbanken, die vindt dat Anne Frank, Steven Spielberg, W.F. Hermans en vele, vele anderen ons nét niet dat hebben verteld wat wij perse willen weten over de joden in de tweede dino-oorlog.
May the Force be with you and me and all of us!
Geef een reactie