Vertalingen VP

Ik was té laat, had hun oproep gemist. De inspecteur had de oubollige lijst van beëdigde taalhoofden afgebeld. Enkele waren met pensioen, anderen cumuleerden vet betaald en niet geïnteresseerd, enigen hadden het zelfs aangedurfd te overlijden. 8 Minuten later belde ik terug en een mevrouw met een smakelijk accent bevestigde mijn ik-ben-wéér-te-laat gevoel: ze hadden ondertussen al iemand. Mindful omgaand met die slachtofferiaanse gedachte, huppelde ik naar een volgende, een nieuwsgierige.
Ninove? Dat was toch de stad van de “Forza”, de uiterst-rechtse overwinnaar van de plaatselijke verkiezing op 14 oktober? Was de leider van deze beweging een Italiaan, zou kunnen, want kijk maar naar de naam. Maar nee, ik ken Spaans, geen Italiaans.
“El italiano se canta, es español se grita!”, vrij vertaald: “Italiaans wordt gezongen, Spaans geschreeuwd”. Ten bewijze van zijn stelling zette onze hoogleraar Spaans zijn stemvolumeknop op max. Maar dit terzijde.
De Ninovieten, zoals ze zichzelf noemen en daarmee geen schoonheidsprijs verdienen, vrezen de vreemdelingen in hun stad en dat heeft hen aangezet tot bizarre gedachtenkronkels en een dito stemgedrag.
Zouden de vreemdelingen in de tegenaanval gegaan zijn en amok gemaakt hebben?
Heeft een Syriër in een GFT-bak geplast? Een Indiër in zijn nachtwinkel aan een Ninovietse een ongeladen GSM-kaart verkocht? Een Marokkaan een GAS-boete gekregen omdat hij rond middernacht kruidige culinaire walmen liet waaien tot spijt van wie het benijdt, de Vlaamse Buren?
Ik had onze nieuwe medeburgers zo graag bijgestaan om hen hun rechten van de Wet Franchimont uit te leggen en vervolgens de vragen van de inspecteur in een voor hen verstaanbare taal (het Engels, what else?) te vertalen.
Helaas, 8 minuten te laat!
Maar wel net op tijd om de Novieten de Levieten te lezen van verdraagzaamheid, meelevendheid, menselijkheid, daarvoor is het nu hoog tijd.