Vertalingen VP

Gehoord op het VRT nieuws van vanavond 19:00.

Het gaat over het Songfestival. Tenminste zo begint het. Elliot, een typische Belgische kandidaat met weinig uitstraling en kansen (die dan ook nog niet de omkadering heeft gekregen die de Israëlische regisseur wel aan andere landen heeft gegund).

André Vermeulen is zoals altijd van de partij. Hij beantwoordt de vragen van Wim De Vilder over de kansen van de kandidaat.

Maar dan, een plotse wending in dit tot nu toe zo gezapige nieuws item. Onze Wim moet – van wie weet ik niet, maar hij doet het – de vraag stellen wat onzen André daar in Israël wel heeft gemerkt van de beroering die al heerst sinds vorig jaar toen Israël won. Dat het Songfestival nu in Jeruzalem zou moeten worden gehouden. Vanuit het rechtse deel van het scherm legt Wim aan André in het linker gedeelte uit dat het al iets beter is dat Israël niet voor die “controversiële locatie” heeft gekozen.

Even tussendoor, Jeruzalem is niet controversieel, het is een mystieke en belangrijke plaats voor drie godsdiensten en voor mensen die cultureel en historisch besef hebben. Enkel oorlogen en ruziestokers als Trump hebben de actuele-hypevolgers het idee gegeven dat het slecht controversieel zou zijn.

Wel, zei Wim, Tel Aviv als locatie heeft toch ook voor kritiek gezorgd.

Ja, en of den Dré dan iets van die kritiek had gemerkt.

Jawel, antwoordde bompa Dré: er waren enkele tientallen (!) mensen die kort en vreedzaam hadden betoogd om aan de wereld te tonen dat Israël toch een “apartheidsstaat” was waarin de Palestijnen gediscrimineerd werden.
Niet nader genoemde boosdoeners hebben een tegenbetoging gehouden.
En daarmee had André Vermeulen kip-zonder-kop nieuws verspreid en een platform gegeven aan nog geen honderd mensen die het oneens zijn met de politieke koers van Israël en menen dat het geen Songfestival mag herbergen.

André was blijkbaar uitgezongen en gaf de politieke micro even over aan Bert de Vroey, buitenland journalist. Die moest – ik weet weer niet van wie – in enkele minuten het Palestijns-Israëlisch conflict van meer dan 70 jaar nog eens haarscherp uit de doeken gaan doen:

Het zit zo (…) Israël bepaalt hoe de Palestijnen leven. En dan nog, voor alle Palestijnen is het verschillend. Neem die op de Westelijke Jordaanoever. Die mogen doen wat ze willen. Maar het zit er vol met steeds meer Israëlische kolonisten en het Israëlische leger is alom aanwezig.
In Gaza is de situatie anders. Als ze de grens over willen, moeten ze check-points passeren, zoals denk ik ook op de West Bank.
EN dan wordt er een vrouwelijke, jonge popzangeres en militante ten tonele gevoerd die Israël beschuldigt van “violent, vicious military occupation”. De VRT journalist citeert nog iemand anders die van Gaza is een grote open-lucht gevangenis spreekt. En dat Israël dit festival organiseert om aandacht van “misdaden tegen de menselijkheid” af te leiden.
Dan komt Bert aan de derde groep Palestijnen. Het zijn er zo’n 1,5 miljoen, die in Israël wonen en er Israëlische staatsburgerschap genieten. Maar, dixit De Vroey “het voelt niet altijd zo aan dat ze gelijkwaardige burgers zijn”
Dan voelt onze journalist zich geroepen om (ongeacht de relevantie bij het bespreken van een Eurovisie Songfestival) om te verklaren dat op de plaats waar het Songfestival wordt gehouden, vroeger een Palestijns dorp stond (…)
Maar Joodse kolonisten hebben met hun troepen het Palestina van vroeger gewelddadig overgenomen.

Beste Bert, beste Wim, beste André
Ik het het NOS journaal van 20:00 bekeken. Daar werd het Eurovisie Songfestival gecoverd met een interview met de Nederlandse kandidaat en enkele sfeerbeelden. C’est tout, Mesjieu. Geen enkele verwijzing naar politieke misstanden of gerelateerde volksopstanden dienaangaande 🙂
Jullie woordvoerder moest – ik weet nogmaals niet van wie – na jullie verhalen komen uitleggen dat de VRT zich heeft aangesloten bij andere Europese publieke omroepen, die dit niet zien zien als een politiek evenement. Maar als een muzikaal (daarover kan gediscussieerd worden) evenement, dat van in het begin mensen bij elkaar wil brengen.
De Westelijke Jordaanoever heeft een gematigde Palestijnse regering. Ik meen van Fatah en ik denk evenzeer dat die Israël niet bombarderen. Er is geen muur. En er zijn geen represailles want er is niks. Er worden door Joden nederzettingen gebouwd. Ik heb er gezien. Dit zijn geen hele dorpen, dikwijls gewoon enkele huizen. En het zou kunnen dat deze gezet worden op gronden die door anderen ongewenst en onbewerkt zijn. Toegeven, ik vind dit ook niet fijn en het lijkt me ook licht provocatief. Maar de militaire aanwezigheid van Israël daar is niet zo verwonderlijk. Palestijnen en Israël zijn niet de beste vrienden. Fatah had de vernietiging van Israël in het handvest, nu niet meer denk ik. En een oogje in het zeil houden aan de grens met de buren kan geen kwaad.
Gaza stuurt raketten af op Israël. Dit werd niet genoemd in deze (en vele Gaza) berichtgeving. Zoals vroeger toen de EU er nog niet was, moet je tussen landen de douane passeren. Check-points, die uitdrukking heeft een militaire bijklank, maar het is gewoon een controlepost waar soldaten kijken of je geen wapens bij je hebt.

De 1,5 miljoen Palestijnen in Israël. Zijn het Palestijnen of Arabieren? Dit is een groep mensen die heel goed samenleven en samenwerken zolang er niet over godsdienst en politiek gepraat wordt. En dan doen ze ook niet, Palestijnen noch Joden. Het is wel weer Israël die staatsburgerschap – dus evenwaardigheid, géén discriminatie – toebedeelt aan niet-joodse Israëli!
Dit vreedzame samenleven zal menig Westerling, vooral VRT-nieuws kijker verwonderen. Je zou denken dat het daar “pief-paf-poef” is als een Jood een Arabier tegenkomt. Niets is minder waar. Geldt dezelfde behandeling in de Arabische landen voor Joden? Ik weet het niet.

Het was misschien niet de beste beslissing maar de Volkerenbond, voorganger van de Verenigde Naties, heeft het grondgebied dat nu Israël is, met meerderheid van stemmen aan de Joden toegewezen in 1948. Voordien waren er al vele Joden naar Palestina – een gebied dat meerdere overheersers had gekend: Engelse, Turken – gekomen en leefden er vreedzaam en vruchtbaar samen. Inderdaad niet zo fris voor de mensen die er leefden. Stel dat de Hollanders Vlaanderen toegewezen krijgen, waar moeten wij dan naar toe? Maar na 70 jaar en omringd door bevriende landen, zal de werkzame Vlaming wel zijn plan getrokken en en een uitweg gevonden hebben.

Stoer of minder stoer, geniet van het Eurovisie Songfestival en het eenmakingslied vooral (prachtig hè) United in Love and Freedom

Als dat een waar kon zijn. Liefs,