Tsjonge, jonge! Het Journaal …. Vinden jullie ook dat Martine Tanghe en consorten hun eigen werkgelegenheid scheppen.
De veroordeling van Catalaanse politici.
Verontwaardiging de dagen voordien over aanval tegen de Syrische Koerden.
En terecht.
Dan het tragische einde van een moedige vrouw met een zware ziekte en een waardige verlossing. Marieke Vervoort, we – bij mij althans – hadden haar diep verstopt in het collectieve geheugen, maar voor twee dagen was ze voor alle Belgen Wielemie.
Zij en Marc Hermans herinneren me er (soms!) aan dat je je niet als een zielenpoot hoeft te gedragen.
39 Bevroren Vietnamezen. Fait divers. We zijn al meer dan 10 jaar stille getuigen vader en kind verdronken in de Middellandse Zee, van gekapseisde rubberbootjes met medemensen erin, van jonge mannen die meegesleurd onder een vrachtwagen zichzelf de dood injagen.
Gelukkig zijn er politici die ons de migratie willen laten bekijken vanuit het standpunt van de bange, blanke man, die zijn deur angstvallig gesloten houdt voor die grotendeels criminele, profiterende donkere leeghangers, die het gemunt hebben op alles dat wij verworven hebben. Het rijke Westen, het Noorden dat zijn welstand niet in de laatste plaats dankt aan de goedkope grondstoffen die we er al eeuwen gaan halen. Waar? In de landen, waar de bonte migrantengroep vandaan komt. Om gerechtigheid te vragen. Klop, klop, aardklootbewoners, schuif eens een beetje op. Niet veel, ik heb niet veel plaats nodig. De politieke amokmakers laten ons geloven dat het Migratieprobleem onze gewesten teistert, maar de cijfers tonen een veel mildere versie.Ons eigen België – wat ben ik blij met dat voornaamwoord dat ik sinds mijn immigratie meer dan veertig jaar geleden bezit – huisde in 2017 immigranten vanuit de hele wereld (ook EU) voor een percentage van 1,11 % van ons eigen volk (eerst). In Nederland en Duitsland hetzelfde percentage. Voor de hele EU is dit 0,47 %. De cijfers bewijzen het tegendeel van waarom de NVA meende heisa te moeten maken over Marrakesh. En, tussen haakjes, waardoor we al zo lang zonder regering zitten, in tijden van klimaatcatastrofe.
Nu de goegemeente weer wat ontdooid is over dit ijzingwekkende drama in Essex, amuseren we ons met het Shakespeariaanse Brexit spektakel en de aanslepende regeringsvorming in België.
De voorgaande paragrafen van deze blog stelde ik enkele weken geleden op.
Vanmorgen is de slotverklaring van de COP 25 in Madrid loco Chili beëindigd met volgens “observators” – de kenners, niet wij met zijn 8-miljarden – vage verklaring van ‘ons best doen”. Tegen de zin van de EU en de NGO’s, die het sneller en ambitieuzer vinden willen moeten. En er is de volgende klimaattop in Glasgow waar concretere maatregelen naar doorgeschoven worden. Hopelijk moet men dan niet verhuizen wegens rellen omdat Schotland uit de UK wil 🙂
Het akkoord van Parijs van 2015 (over de koolstofmarktakkoorden, handel in emissies, zal hopelijk op 1 januari 2021 daadwerkelijk beginnen met de eerste cyclus van vijf jaar, waarin de bijna tweehonderd deelnemende landen zullen uitvoeren wat ze beloofd hebben.
Als ik het goed begrijp. . Maakt het iets uit of ik de trein neem in plaats van de auto?
Het geeft me meer dan 25 Copzorgen.
Vertalingen VP 
Geef een reactie