Vertalingen VP

Walging en wrok, een gefrustreerd ego, op 14 maanden voor de finish van wat nooit een liefdevolle relatie met de werkende wereld was.

Voor ik verder ga: ik ga geen zelfmoord plegen, althans geen acute. Mogelijk gaan tien maal mijn lichaamsgewicht aan opgezopen cafeïne en een opgevreten suikerberg die moeiteloos boven de hoogste Scheveningse duin uit torent, de klus ook wel klaren, maar dan op chronische wijze en in uitgesteld relais.

Nou, vandaag met de schoonmaker op het werk, die mij perse een kop koffie wilde serveren van de thermos die hij ter ere van mij ’s morgen op onze afdeling neerploft, gesproken over Turkije, zijn thuisland.
Dat er nu plots olie uit de grond komt, vliegtuigen zijn, auto’s betaalbaar worden … en allemaal omdat het verkiezingen zijn. Ik kan hem niet feitelijk tegenspreken. Verder dan een paar keer ‘Erdohan’ mompelen, afwisselend fronsend en afkeurend, kom ik niet. Maar algemeen gesproken kan ik me wel vinden in die retroriek van corrupte bewindslui, wantrouwen van de politiek en wat dies meer zij. Ik nestel me comfortabel in het bekende, treurige, zelfde liedje.
Omdat ik achteraf vind dat ik hem toch wat minnetjes van repliek heb gediend, steek ik nog even mijn hoofd binnen in het aanpalende bureau, zijn volgende werkstek, en verrijk onze eerder conversatie met een flard klimaatkennis die ik deze week heb vergaard over Total Energies, green-washing en boringen in ongerept Afrika. Zo, dat heb ik weer mooi gezegd en nu kan ik weer obligaat chocoladeklantjes digitaal pesten en telefonisch stalken. Straks komt Zappa nog terug om te stofzuigen en heb ook ik opnieuw stof genoeg om over te praten: zijn echtscheiding, zijn kinderen die hij niet ziet (een drama), zijn kleindochter die zijn erfgename wordt … je zou er dieptriest van worden, als je niet toevallig vandaag druk bezet was met een geremunereerde maar zinloze missie.

Er is zoveel moois, zin- en waardevols in het leven. Waarom moeten we dan zoveel van die tijd verdoen met zoiets profaan als werken? Onze eerste minister preekte ons nog recent toe ‘werken is een recht’, en ik beaamde devoot. En ik wéét het, het is die voorwaarde om daarna te kunnen genieten (‘genieten’, op zich een uit zijn voegen gebarsten werkwoord, dat zo smekend en snakkend om een herdefiniëring vraagt voor ons, hulpeloze, uitgeholde, westerse massamensen)
‘Erst kommt das fressen, und dann die Moral’
Goed, dus ja, de oermens was 24/7 bezig om groot wild te vangen en er niet door opgegeten te worden.
Misschien ligt mijn ongenoegen ook wel aan de motto’s die ik nooit toegepast heb: ‘volg je passie’, ‘ik voel mijn werk niet aan als werk, want ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt’.
En meer van die onzin, want toxische positiviteit!
Wat een heerlijke uitdrukking. Helemaal iets voor mij, ik heb spijt tot achter mijn oren dat ik haar niet zelf uitgevonden heb. Het staat, in mijn begrip, voor pep talk, ‘het komt wel goed’, ‘laat het los’ (een mij volslagen onbegrijpelijke, dus ondoenlijke aansporing) ‘draai de knop om’ (staat gelijk aan tegen een verlamde zeggen ‘ga eens even staan’ – ik ben even cru. Sorry)

Luister eens naar Dirk De Wachter, de psychiater. Die ziek is, dan heb je bij mij altijd een zevental streepjes voor om aandacht te krijgen. Ik ken het mechanisme, aan den lijve ondervonden.
Hij zegt enorm veel wijze dingen, maar is realistisch, niet toxisch.
Je kunt een gesprek met hem vinden op de Nederlandse televisie, Bainwash, donderdagen met Dirk De Wachter.

https://www.npostart.nl/brainwash-special/18-12-2022/VPWON_1340946

En laat het nou vandaag net donderdag zijn …. en 4 mei, Dodenherdenking.
Nog iets wat mij relativerend uit het banale naar het (nou, niet overdrijven, maar toch) sacrale tilt.

P.S. als ik nu een Facebook status zou willen iconiseren dat zou die lezen: Voelt zich baldadig, zoekt een verbale uitweg uit de lege sulligheid van het bestaan, maar weet dat er geluk en wijsheid voor het grijpen ligt.
Immers, een mens moet altijd positief blijven, dus met een – doet er niet toe of ie het meent – positieve noot (of nood) afsluiten.

Doei! 🙂 xxx