Klimaatverandering is een hyperobject: omvang, reikwijdte, gruwelijke gevolgen, maar vooral tijd zijn onberekenbare elementen. Niemand weet hoe snel verandering zal gaan.
We kijken ook enkel ‘maar’ tot het jaar 2100: tegen het einde van deze eeuw zal volgens de VN de temperatuur met 4,5 °C zijn gestegen. Volgens António Guterres, secretaris-generaal van de VN, stevenen we nu, 10 oktober 2021, op +2,7 °C aan.
In de vorige blog ging het over het daadwerkelijke verschil bij een opwarming van 2, 3, 4, 5 etc. graden. We hadden er de gevolgen en omstandigheden van +3 °C beschreven.
We gaan even verder met de gevolgen van + VIER GRADEN:
– 9 % meer sterftegevallen gelieerd aan de klimaatopwarming;
– in het VK zal schade veroorzaakt door rivieren die buiten hun oevers treden, zestig maal zo groot worden;
– op bepaalde plaatsen zouden er tegelijkertijd ZES verschillende door opwarming veroorzaakte rampen kunnen zijn.
– schade zou kunnen oplopen tot 600 biljoen dollar (meer dan het huidige vermogen van alle wereldburgers samen)
+8 Graden! Dit heeft de VN berekend als het scenario dat ons tegen 2100 te wachten staat, indien het beleid ongewijzigd blijft (*).
Als je je in gebieden rond de evenaar, naar buiten waagt bij zo’n temperatuur, breng je het er niet levend van af. De temperatuurstijging heeft de volgende effecten:
° de zeespiegel zal uiteindelijk 60 (!) meter hoger komen te liggen.
° twee derden van de huidige grote steden zullen overstromen.
° er zullen bijna geen landbouwgronden meer zijn op aarde waarop de landbouwgewassen die we nu telen, kunnen groeien.
° bossen krijgen vuurstormen, kusten worden getormenteerd door orkanen en tropische ziekten verplaatsen zich naar het Noordpoolgebied.
° de Alpen worden net zo dor als het Atlasgebergte nu.
(*) Het zal waarschijnlijk niet zo erg worden als acht graden klimaatstijging, het klimaat is toch minder gevoelig aan CO2 dan we dachten.
Maar wat impact betreft is vijf graden echt vergelijkbaar met +8 °C: een derde van de planeet zou waarschijnlijk onleefbaar worden.
Alles hangt af van het weerwerk van de mens. Een zekere mate van verdere opwarming is ingecalculeerd, door de aanhoudende processen waarmee de aarde zich aanpast aan broeikaseffecten. Indien wij de komende 30 jaar evenveel CO2 blijven uitstoten als de 30 jaar voordien, dan zullen grote stukken van de aarde tegen 2100 volledig onleefbaar zijn.
We zullen onze koers moeten verleggen en daarvan hebben we nog geen (of veel te weinig) blijk gegeven.
Waarom het niet zover is gekomen dat de aarde echt onbewoonbaar is geworden, is omdat:
° de mens zich goed kan aanpassen en zich waarschijnlijk zal blijven aanpassen aan een dodelijke bedreiging.
° onze planeet zo groot is en ecologisch zo divers.
° de verwoestende effecten van opwarming te extreem zullen zijn om te negeren. Zijn ze nu al.
Wij zijn het, onze generatie is het die de verwoesting van het menselijk leven op aarde binnen bereik heeft gebracht. Hoe agressief we ook zullen ingrijpen om ons tegen de gevolgen ervan te beschermen, wij hebben nu al een duidelijk beeld hoe onze kinderen en kleinkinderen eronder zullen lijden. Toen de orkaan Harvey in 2017 Houston trof, was dit de derde op rij sinds 2015.
Terwijl dit soort orkanen ‘eens in de 500 jaar’ plachten voor te komen.
In de periode 2016-2018 waren er voorbeelden te over dat we een nieuw tijdperk zijn ingetreden, waarin dit het ‘nieuwe normaal’ dreigt te worden (term gebruikt door gouverneur Jerry Brown van Californië n.a.v. de orkaan Harvey)
Van deze orkaan in 2017 werd de schade geschat op 165 miljard dollar. Wie nog zegt dat klimaatmaatregelen te duur zijn, moet zich realiseren wat de kosten zijn van ‘niets doen’.
De werkelijkheid is veel angstwekkender dan ‘het nieuwe normaal‘.
Het is ‘het einde van normaal’, ‘nooit meer normaal’.
De diersoort mens heeft kunnen evolueren in bepaalde omstandigheden, die er nu niet meer zijn. Het klimaatsysteem waarin de mens is kunnen ontstaan en waarin de menselijke cultuur en beschaving is ontstaan, is dood. Het klimaatsysteem dat we de laatste jaren hebben geobserveerd is het product van ons CO2 verleden.
Mochten we per vandaag stoppen met CO2 uit te stoten, dan nog wacht er ons extra opwarming door ons verleden.
Maar globaal is er geen sprake van een ‘stop’, maar neemt de uitstoot nog steeds toe, dus vlakt het CO2-gehalte nog zelfs niet eens af, en zijn we daarom nog lang niet zo ver dat we de klimaatverandering een halt toeroepen. De huidige klimaatverwoesting overstijgt al het beste scenario voor de toekomst. We zetten steeds één stap verder op de loopplank die uit het piratenschip steekt.
De klimaatontkenners zijn erin geslaagd om lang de discussie levend te houden of er ‘ja dan nee’ klimaatopwarming was. Dat is het punt niet.
Dat ‘dit weer nu voor altijd zo hetzelfde blijft’, is ook niet het geval.
En ‘dat morgen de wereld vergaat’, beweert niemand die de nieuwe klimaatwerkelijkheid erkent.
De kwestie is dat het steeds erger wordt zolang we doorgaan met het produceren van broeikasgassen. De gevolgen zullen steeds ingrijpender zijn naarmate de planeet opwarmt van één naar anderhalve naar twee graden of meer.
Opwarming van de aarde is een samenzwering. Het is geen gevolg van één oorzaak (orkaan, hongersnood, regenhoos, bosbrand, oorlog, hittegolf) het is een fenomeen veroorzaakt door de weersystemen die de mens heeft geruïneerd. Het gebeurt niet op één of enkele plaatsen maar over de hele wereld.
‘Antropoceen’, is niet langer een academische term, maar wordt in de algemene taal opgenomen. Het betekent: een nieuw geologisch tijdperk, gekenmerkt door menselijke ingrijpen. Dit is het tijdperk waarin we nu leven. We hebben een klimaatsysteem geconstrueerd waarmee we eeuwenlang in oorlog zullen zijn. Eerst onbewust, maar de laatste jaren, 25 jaar op zijn minst, door onze kop in het zand te steken. (Top van Rio 1992 en Kyoto Protocol 1997) De planeet is een boos beest geworden, of beter gezegd, een oorlogsmachine die we elke dag beter bewapenen.
Het natuurgeweld is niet een eenmalig en afzonderlijk. Nee, het ontstaat door kettingreacties! De overstromingen en lawines die zullen ontstaan, zullen steeds intenser worden en elkaar versterken, waardoor de aarde het steeds zwaarder te verduren krijgt.
Ons hele wereldbeeld gebaseerd op een ‘veilige’ natuur, waarin we kunnen gedijen, ons voortplanten, opvoeden, naar school gaan, werken en ons ontspannen, is aan het verdwijnen als we niets doen. Een universeel of globaal verschijnsel: de branden en modderstromen gebeuren in Myanmar maar ook in Californië, USA.
En als we niet besluiten het een halt toe te roepen houdt het nooit meer op.
En als we dat wel besluiten, kunnen we veel erger voorkomen.
We luisteren naar Greta Thunberg, een 18-jarige, die terecht in opstand komt tegen de apathie van de generatie die (eerst onbewust, later bewust) sinds 1990 de broeikasgassen heeft laten verdubbelen. https://www.youtube.com/watch?v=UryIL4kUcx8
En we zien de klimaatbetoging in Brussel van 10/10/21 waar zo’n 50.000 mensen van alle pluimage naar buiten komen.
En we kijken uit naar COP-26 (blijkbaar ‘Conference of the Parties’) de 26ste Conferentie over klimaatverandering die op 31 oktober in Glasgow begint. (tot 12 november)
Laten we hopen dat Boris Johnson die dag zijn haar kamt.
En dat wij dit gewoon ook allemaal kunnen blijven doen, zonder de vrees dat als we buitenkomen een orkaan ons kapsel weer helemaal in de war waait 🙂
(c) David Wallace-Wells ‘De Onbewoonbare Aarde’ 2020 De Bezige Bij naar ‘The uninhabitable Earth’ 2019.
Vertalingen VP 
Geef een reactie