Geen idee, maar misschien komen we er vanavond wel achter! Als jij nu eens in mijn hoofd zou kunnen kijken – en ik zou de vieze gedachten keurig achter een bordeaux pluchen gordijn verstoppen – dan hoefde ik niks te vragen. Jij zou weten wat ik wilde en het voor mij doen; lekker makkelijk.
Onlangs pas werd me verteld dat, om een medemens te laten weten wat je voelt, denkt of bedoelt, je moet praten. En dat je het dan misschien krijgt. Maar veel handiger is om het te nemen. Dan moet de ander vragen of hij of zij het mag terugkrijgen. Als ie durft.
De wereld is een schouwtoneel. De wereld is een soep en wij zijn de balletjes.
De wereld gaat aan vlijt ten onder. ’s Lands wijs’, ’s lands eer.
Wie niet waagt niet wint bezint eer ge begint of met je kin in het grind.
Vogeltje dat ’s morgens vroeg zingt is voor de poes.
De poes van Loes staat onder de douche.
Naar moderne psychologische begrippen, helpen deze waarheden (ze zijn nochtans als een koe) ons geen sikkepit verder. Het leven is immers zéér complex, het is zeker niet simpel.
De mens wil graag gezien worden, gelijk hebben, belangrijk zijn, seks hebben, gewaardeerd worden, familie om zich heen zien, dun worden en welvarend zijn.
En dat elke dag opnieuw.
De mens moet maar vier dingen: ademen, drinken, dromen en kakken
(netjes in alfabetische volgorde)
In Dinosaurustijd en in Bangladesh en zo gaan de ‘moetjes’ voor de ‘willetjes’.
Es wäre vielleicht nicht slecht dass zukunftmässig auch die reiche Länder die Prioritärisierung von ‘wollen‘ nach ‘müssen‘ verschieben können sein werden dürfen hätten.
Er is veel strijd tussen mensen die nooit vragen en mensen die altijd nemen.
Op een keer – oh zó onverwacht voor de laatsten – eisen de eersten ineens op waar ze recht op hebben. Met luidere stem dan de nemers verwacht hadden. Leek het maar zo omdat de nooit-vragers altijd zo stil geweest waren? Of schreeuwden die achenebbisj mensen zo hard omdat ze verleerd waren om hun stem te gebruiken en vergeten waren waar de volumeknop zat?
Wij mensen doen ons heel graag beter voor. Eerste ontmoetingen zijn daarvoor de ideale gelegenheden: kijk eens hoe mooi, slim, sociaal, grappig, begripvol, energiek, positief en schattig ik ben! Dat houd je niet vol. En dan stel je teleur. Die ander stel je niet teleur, want die weet best dat iedereen een piekfijne maar valse eerste indruk wil achterlaten.
Je stelt jezelf teleur, mijn jongen, omdat je met je gedrag die ‘ander’ zo veel belangrijker heb gemaakt dan jezelf. Zodat je vond dat je jezelf niet kon zijn.
Dat kon je wel. Niemand vraagt van jou iets. Minst van al of je iemand anders wil zijn dan wie je bent.
Wees jezelf. Wir schaffen dass!
Geef een reactie